22 juni Dag 44
Deols - Velles 21 km
Totaal 1228 km

Het is krap in ons onderkomen het gezin bestaat uit, man en vrouw een zoon van een jaar of 17 en een dochtertje ongeveer 9 jaar. Als men bij het toeristenbureau had verteld dat hier een gezin huist hadden we iets anders gezocht. We gaan het stadje maar in, eerst een kroegje waar we Frankrijk - Peru kijken met een paar gele rakkers. In de rust willen we wat eten en strijken neer op een terrasje met borden met verschillende menu's, nadat we wat te drinken hadden gekregen willen we bestellen, hierop reageerde ze of ze het niet begreep dus maar aanwijzen op een van de borden en wat deed deze heks ( zo zag ze er ook uit trouwens) ze liep weg en liet ons zitten. Dus wat anders zoeken. Dit duurde even maar gelukkig kreeg we buikjes toch nog vol. Terug in ons onderkomen het bekende laatste bakkie en maar liggen, dan heeft de rest nog een beetje bewegingsruimte. Eigenlijk wilden we morgen 39 km lopen maar weten nu al dat het een slechte nacht wordt. Dus de plannen maar gewijzigd en dan maar 21 km. Wekker staat op kwart voor 7. Half zeven vind ik dat ik genoeg wakker heb gelegen in dit bloedhete hok. Dus er zo stil mogelijk uit, koffie water op gezet, thermosflessen gevuld, en met Simon die een kwartiertje later is twee bakjes gedaan. Nadat we van de Albanese man een banaan, een sinasappel en een salade moesten aannemen (Dit hadden ze zelf harder nodig, maar weigeren werdt niet geaccepteerd) nemen we afscheid. Onderweg zijn we het over eens dat het eigenlijk schandalig is om een gezin van 4 mensen in zo een klein hokje te stoppen en dan de laatste twee bedden nog te verhuren aan pelrims, we zijn er een beetje beduusd van. We willen eerst langs een bakker, en vinden er een waar je ook kan ontbijten, hier hoeven we geen 2 keer over na te denken, dus dit lekker naar binnen gewerkt. Verder hebben we nu een supermarkt nodig en laat deze nou ook op ons pad liggen. Hier boodschappen doen is niet makkelijk het is hier zo groot, dat je makkelijker de weg naar Santiago de Compostella vind dan de boodschappen. Uiteindelijk toch gelukt en om negen uur echt op pad. De route is niet echt spectaculair, maar ook niet saai, het ligt allemaal een beetje aan ons het wil niet erg vandaag. Het is goed dat we geen 39 km lopen maar deze 21 km voelen wel als 39. We komen rond een uur of een op bestemming aan, en krijgen vrij snel de sleutel van een heerlijk ruim onderkomen met alles er op en er aan. Dus snel een wasje doen, even met het bad eendje spelen en op rust een verhaaltje tikken. Nou tot morgen maar weer.