Dag 55 Flavignac - La Coquille 23 km totaal 1439 km
3 juli Dag 55
Flavignac - La Coquille 23 km
Totaal 1439 km
Daar komt de camper weer aanrijden met de gerepareerde band alweer er onder. De messen zijn ondertussen vlijmscherp geslepen. De kaarten worden geschud de broertjes die een team vormen worden
meedogenloos van het bord gespeeld, wat betekent dat we af moeten wassen. Maar eerst spoelen we het verlies weg met een wijntje. Ina gaat aan het eten beginnen, vandaag staan er cappucijners op het
menu en de pan gaat schoon leeg. Na de koffie is het afwassen en Ina toont zit een goede winnares en help ons. Om kwart over 9 is het pelgrims bedtijd en gaan we er in. We willen morgen om 7 uur
lopen. Ina en Simon hebben de wekker gezet om afscheid te nemen van ons en om 7 uur worden we uitgezwaaid. Het is lekker weer, er hangt een klein beetje mist. Vandaag dag 55, voor Simon last van
zijn enkel kreeg hebben we het nooit over hulp troepen gehad, nu we na Cor en Els en Simon en Ina, weer op pad zijn, hebben we het erover dat we er nu alleen voor staan. Dit houd in dat jullie nu
onze laatste hulplijn zijn en daar hebben we alle vertrouwen in. De eerste koffie stop zitten we op een prachtig plekje aan een meertje. Het is weer een feestje vandaag. Hier doet de route die
prachtig is ook aan mee. Ook de nieuwe uitrusting helpt, de hoge schoenen lijken wat meer steun te geven waardoor Simon wat makkelijker loopt, ook mijn tas lijkt beter te zitten dan de oude de
laatste dagen zat. Om half 1 komen we op bestemming waar we pas om 4 uur naar binnen mogen. Dus terrasje zoeken en dan natuurlijk een koude ijsthee, ook eten we maar even wat. Ik meld ons af en
verneem dat broer en schone zus Perigueux aan het verkennen zijn. Gisteren nog even met Els geapt, die lekker weer thuis is. Zo nu genoeg, morgen verder.
Reacties
Reacties
Hier was ik alweer.
Kom op het gaat helemaal goed komen.
Jullie zijn beresterk.
Succes!!!!!!!!!?
Er zullen meer praktische hulptroepen op jullie pad komen. Hou je ogen open.
You never walk alone
Pelgrims verwachten toch ook een beetje hulp van het grote mysterie van boven, houdt moed komt goed.
leuk om te lezen dat jullie het gezellig hebben met mijn oudjes haha
Zoals Ted de Braak vroeger altijd met de duimen omhoog zei: Toi toi toi !!!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}