12 uli Dag 64

Captieux - Roquefort 30 km
Totaal 1674 km

Het onderkomen is redelijk, je kan er zelf koken met de magnetron. Er huist nog een Frans pelgrims echtpaar en wij moeten ons nog melden bij het gemeentehuis, dit was nog gesloten toen wij aankwamen. Dit gaan we na het douchen even doen. De vrouw van het echtpaar verteld dat er maar één en sleutel is die in een kluisje moet en met een code te openen is, ze vertrouwd ons duidelijk niet. Ze gaan net voor ons de deur uit, als wij naar het gemeente huis willen komt daar heel toevallig de burgermeester aan die verteld dat we ons moeten melden (toeval bestaat niet). Zo gezegd zo gedaan. Dan van verveling maar een biertje op het terras, waar we lekker in het schaduwtje hangen. Van het bier maar naar het eten, we hebben al eens eerder gemeld dat de suppermarkten in kleine dorpjes erg duur zijn, en ja hoor Simon heeft op eens een principe, het pakje cappuccino (8 zakjes) kost bijna 5 euro en dit vind hij te gek. We lopen zonder boodschappen de winkel uit en gaan naar de super even verder op. Hier scoren we de warme hap, maar de cappuccino is hier nog duurder en je hebt zo je pricipes. Bij terug komst zetten we een bakje, en dan komt Marian binnen stappen, leuk om weer een een bekende te zien en spreken. We warmen het voer op en na het eten bedenkt Simon zich dat hij voor morgen niet genoeg koffie heeft, het is kwart voor acht, met een béétje mazzel is de super nog open,. Zelf heb ik wel zin in een biertje dus ga ik even kijken met 30 meter weet ik dat de super dicht is en Simon toch nog een principe over heeft. Tien over vijf gaat de wekker, ik zet gelijk een pannetje water op het elektrische kookplaatje, dat dit niet opschiet wisten we gisteren al, maar als het na een uur nog maar net louw is vinden we het lang genoeg geduurd. Dus thermosflessen vol en naar de bakker voor ontbijt en lunch. Ontbijten doen we op een bankje voor de kerk. Het is dan kwart voor zeven als we op pad gaan. Het is lekker weer met een beetje wind, we lopen lekker door en hebben er om half één al 25 km opzitten. Bij de eerste koffie krijgt Simon een louw bakje van mijn zwarte koffie wat hij na één slok wegtieft. We liggen bij de tweede stop heerlijk in het gras, Jammer genoeg moeten we nog verder. Het lopen gaat bijna vanzelf (geef ons meer van zulke dagen). Om tien voor twéé ploffen we op het terras neer, waar we ook de sleutel moeten halen. Dus je raad het al, juist koffie met een ijsthee voor ons alle twéé. Dan door naar ons onderkomen waar we nummer 4 en 5 zijn. Naast dat leuke echtpaar van gisteren is er nog een Française. Dus bedje uitzoeken, watertrappelen en dan op rust een verhaaltje tikken.

En dus maar weer tot morgen.