10 juli Dag 62

Saint Fermé - Auros 31 km
Totaal 1617 km

Na het blog te hebben bijgewerkt, even in het dorp kijken. Hier zijn we snel klaar mee, uitgestorven en geen enkele winkel of café. De kerk van dit dorp ziet er van de buitenkant oerlelijk uit, waarschijnlijk hebben we geluk gehad dat deze ook gesloten was. Dus maar terug naar de gite, waar onze surrogaat ouders er alles doen om het ons naar de zin te maken. Het ruikt al heerlijk naar eten, dat terwijl wij gewoon ordinair liggen te luieren. Even met thuis geapt en vernomen dat Hetty het met Simon en Ina eens is dat wij de Swiebertjes zijn, geen idee hoe ze daarbij komen. Simon en Ina hebben de pelgrims die we vandaag gezien hebben, van de week ook zien lopen en noemden ze ook gelijk Peppie en Kokkie, toeval bestaat niet. Zeven uur aan tafel, onze neuzen zijn nog prima, wat is hier heerlijk gekookt in een woord verrukkelijk. Tijdens het eten komen er vrienden van onze gastouders langs de man heeft de sleutels van de kerk en geeft rondleidingen. Er wordt gevraagd of we de kerk nog willen zien, wij zeggen hier ja op en krijgen een privé rondleiding. Ik moet op mijn woorden terugkomen, de kerk is van binnen de moeite waard en de rondleiding zit vol met humor. Als we terug lopen bedanken we de man hartelijk. Terug nog een bakje koffie waar we nog een stuk pruimentaart bij krijgen (We worden hier belachelijk verwend). Afspreken voor ontbijt vinden we lastig eigenlijk willen we vroeg, maar we willen deze mensen ook niet voor dag en dauw hun bed uitjagen dus maar gevraagd wat er mogelijk is en dat wordt zeven uur.Dan gaan we vol gebunkerd op rust. Kwart over zeven ontbijtje op, onze gast ouders hartelijk bedankt en om half acht de paden op en de lanen in. Het loopt weer lekker en een briesje zorgt er voor dat het net niet heet wordt. We spotten Peppie en Kokkie weer en ik ben nu wel zo helder van geest om ze op de foto te zetten. Halverwege stuiten we op een supermarkt gebeurde dit elke dag maar, dus lekker lunchen in de schaduw. De route was vandaag de eerste 23 km erg mooi, hierna werd het vlak en eentonig. Om kwart over drie komen we aan, er is niemand aanwezig maar een open deur betekend voor ons welkom. Binnen zetten we een koppie en wachten op de beheerder en tik ik even dit verhaaltje. Nu gaat de buis aan en is de tour ervoor, dus morgen weer verder.

O Ja verzoekje van twee dames, iets over bruine koppen word gehonoreerd.